Ég á heima í Svíþjóð!
Í dag tók ég strætó í vinnuna, það er hollast fyrir umhverfið. Í vinnunni var ákaflega "roligt och trevligt". Reyndar hafði ég í gríni sett miða sem á stóð "Skjalasafn" (þ.e.a.s. ARKIV) á stóra ruslatunnu. Enginnn skildi neitt í þessu og á endanum sagði ég einum gömlum ritara að þetta væri svona "grín" og þá fattaði hún þetta en hinir ekki. Svo var vinnan búin. Þá var haldið heim og svo ekið út fyrir bæinn til að versla í ódýrustu búðinni. Við keyptum Ekologiska mjólk, 8 mismunandi tegundir af pylsum (sem eru jólamatur í Svíþjóð), grænmeti, hrökkbrauð, kjötbollur (líka jólamatur) og gos, sem betur fer var enginn sem ég þekkti í búðinni því það er ákaflega otrevligt að kaupa sér gos. Svíar drekka ekki gos. Gos drepur lítil börn, slík er illska gossins. Svíarnir sem ég þekki eru líka alveg vissir um að gos hljóti að heita brus á íslensku eins og á norsku (hérna heitir það läsk, en läskigt þýðir hræðilegt, sem segir mikið um álit Svía á gosi). Þegar við vorum búin að tína í körfuna (borguðum 10 Kr fyrir körfuna) og við vorum búin að fara á klósettið (kostaði 5 Kr) fórum við í röðina. Þrír kassar af 15 voru opnir og 125m löng röð við hvern þeirra. Að sjálfsögðu völdum við röðina sem fór hægast. Þegar röðin kom að okkur gerðum við að sjálfsögðu eins og allir hinir sem á undan okkur voru. Þegar maður verslar í Svíþjóð er ákaflega mikilvægt að hreyfa sig hægt og taka rólega upp úr körfunni hvern hlut fyrir sig, aðeins einn hlut í einu, og passa sig á því að taka í röð það sem er eins eða svipað. Síðan kemur að aðal atriðinu, maður þarf að snúa strikamerkinu að lesaranum þannig að þetta gangi nú allt sem hraðast fyrir hina ákaflega vandvirku (og seinvirku) búðarkonu. Svo velur maður sér poka úr endurunnum pappír, skilar körfunni aftur á þartilgerðan stað (fær aftur 10Kr) og heldur heim. Við biðum, í fullri alvöru, 48 mínútur í röð ! Eftir þetta var maður orðinn frekar pirraður og langar til að girða niðrum sig á almannafæri. Það er hinsvegar, eins og svo margt annað litið hornauga hér í Svíþjóð, en eitthvað varð maður að gera. "Förum í sund". OK, það er góð hugmynd. Við fórum í sund. Risastór innisundlaug með 11 mismunandi rennibrautum og allskonar flottu, öldusundlaug og klifurvegg og konum sem labba um í karlaklefanum. Já!. Ég hef farið þangað nokkrum sinnum og í öll skiptin hafa verið konur sem hafa verið að skúra, skipta um klósettpappír eða hjálpa einhverjum sem er búinn að tína lyklinum að skápnum sínum. Það er skilti við inngang sundlaugarinnar þar sem stendur: "Athugið! hér vinna bæði kynin" en ég hef aldrei séð neinn karl vinna í karlaklefanum. Ég hef einu sinni séð karl vinna við að blása í flautu og benda hótandi á einhverja unglinga sem voru eitthvað að grína. "No having fun in the pool lads!". Þannig var niðrumsiggirðingaþörfinni fullnægt og hægt var að halda heim, borða lútfisk og fara að sofa kl 22.00.